Türklerin, geçmişte yaygın olarak oynadığı oyunlar hangileridir?

Türklerin, geçmişte yaygın olarak oynadığı oyunlar;

Ata sporlarımızdan birisi de güreş. Günümüzde halen geleneksel olarak her yıl Edirne Kırkpınar‘da düzenlenen güreş sporu aslında pehlivanların yağlanıp da meydana çıkıp birbirlerini alt etmeye çalışmasıdır.

Bir de at üzerinde oynanan cirit oyunu var, eski zamanlarda çok daha fazla at, binek olarak kullanıldığı için hali hazırda onun üzerinde hem dengeyi kurmaya çalışıyorsunuz hem de rakibinizi düşürmeye çalışıyorsunuz.

Tabi bir de ok atma yarışını da unutmamak lazım. Hayvan postlarından oluşturulan hedefler uzak mesafelere konularak vurulmaya çalışılırdı.

Çocukların Oynadıkları Oyunlar

Müngüz Müngüz (Boynuz Boynuz): Bu bir çeşit çocuk oyunudur. Çocuklar ırmağın kenarına diz çökerek otururlar, sonra elleriyle kuma vururlar. Onlardan birisi (ebe) müngüz müngüz der ve çocuklar ne müngüz diye sorarlar. Birisi (ebe), boynuzlu hayvanları birer birer söylemeye başlar. Çocuklar da bunu tekrar ederler. Ebe bu arada deve ve eşek gibi boynuzsuz bir hayvanın da adını söyler. Çocuklardan birisi bu hayvanı veya başka boynuzsuz bir hayvanın adını söylerse çaya atılır.

Köçürme: Ondört adı dahi verilen bir oyun. Yerde kale gibi dört çizgi çizilir, sonra ona on kapı yapılır. Fındık ve fındığa benzer şeylerle bu kapılar üzerinde oyun oynanır.

Çelik Çomak: Divan’da bu oyundan direk olarak bahsedilmiyor. Başka bir oyunun içinde ismi geçtiğinden buraya almayı uygun gördük. Oyun şöyle geçmektedir: Tuldı: Er topıknı adhn bile tuldı: Adam topu çatal değnekle vurdu. Bu, bir Türk oyunudur. Şöyle oynanır: Oynayanlardan birisi oyunun kendi tarafından başlamasını istediği zaman yukarıda anlatıldığı şekilde çatal değnekle topa vurur. Bu işte kuvvetli vuran oyuna başlamış olur. Çelik çomak oyununun vurmasında dahi böyle denir.

Ceviz Oyunu: Divanda ceviz oyunundan iki yerde bahsedilmesine rağmen nasıl oynandığı konusunda bilgi verilmemektedir. Sadece çocukların oynadığı bir oyun olduğu belirtilmektedir. Bu oyun da Divanda şöyle geçmektedir:

“Atıç: Çocukların ceviz oynadığı çukur”
“Eteçlik: Ceviz oynamak için çukur açılmış olan yer”

Karagun: Akşamleyin çocukların oynadıkları bir oyundur. Divanda bu oyun sadece bir yerde geçmektedir.

Çengli Mengli: Bir çocuk oyununun adıdır.” Divân-ı Lügati’t-Türk’te bu oyun sadece bir yerde ve bu kadar geçmektedir.